Jakim dobrodziejstwem w mieście są fontanny , przekonałam się podczas ostatniego dziesięciodniowego pobytu w Rzymie, kiedy upały sięgały czasami 35 stopni.
Ile ich jest w Rzymie, nie wiadomo. Niektórzy mówią, że kilka tysięcy. Są w każdej dzielnicy, na każdym kroku; duże, barokowe, bogato dekorowane, piękne fontanny i małe, skromne fontanelle (powiedziałabym 'fontanelki'), które są bezpłatnym źródłem smacznej, zimnej wody dla strudzonych turystów. Z każdej z fontann codziennie wytryskują ogromne ilości wody, na przykład z fontanny na Placu Świętego Piotra dziennie wylewa się około 6 mln litrów (!). Podobnie jak w starożytności woda dostarczana jest akweduktami, na przykład do tej watykańskiej fontanny wykorzystywany jest akwedukt założony jeszcze za czasów cesarza Trajana (lata 98-117 n.e.).
Sfotografowałam wiele rzymskich fontann. Na razie przedstawiam tylko kilka z nich.
Wielka Nieobecna to w dalszym ciągu Fontanna di Trewi. Niestety, była w remoncie podczas mojego wrześniowego pobytu w Rzymie i jest remontowana nadal. Teraz wygląda tak:
Zostawiamy więc na razie Fontannę di Trewi.
Metrem (którego nie lubimy), jedziemy do stacji Barberini. Okropnie(!!) długimi ruchomymi schodami wyjeżdżamy na jeden z głównych placów Rzymu, Piazza Barberini. Znajduje się tu Fontanna Trytona (Fontana del Tritone ).
Barokowa Fontana del Tritone na środku Placu Barberini jest dziełem Gian Lorenzo Berniniego, 1643 r. Cztery delfiny na splecionych ogonach podtrzymują morskiego boga, Trytona, który wydmuchuje wodę przez konchę. Delfiny ozdobione są kluczami św. Piotra, papieską tiarą oraz herbem Barberinich.
Barberini to słynna włoska rodzina szlachecka. Jej siła i znaczenie wywodzi się od Maffeo Barberini, który na początku XVII wieku został papieżem Urbanem VIII. Rodowy pałac Barberinich znajduje się kilkadziesiąt metrów od Placu.
Natomiast na rogu Piazza Barberini przy via Veneto jest Fontanna Pszczół ( Fontana delle Api ), również zaprojektowana przez Gian Lorenzo Berniniego i przeznaczona dla papieża Urbana VIII. Fontanna jest w kształcie muszli z trzema pszczołami. Barberini w herbie mieli pszczoły.
A jeśli już jesteśmy przy wspomnianej via Veneto, rzućmy na nią okiem. To słynna rzymska ulica rozsławiona przez Federico Felliniego w filmie "Słodkie życie", symbol elegancji, luksusu i rzymskiego splendoru, a z drugiej strony, ładna zielona aleja. Podobała mi się.
Niedaleko dworca Termini, na środku Piazza della Republica, na wprost pięknego kościoła Matki Boskiej Anielskiej, znajduje się imponująca Fontana della Naiadi, dzieło Mario Rutellego z 1901 roku. Mówi się, że jest to fontanna z nimfami w wyzywających pozach. Prawdę mówiąc, nie wiem dokładnie, jakie to są pozy, gdyż żeby dotrzeć w pobliże fontanny, trzeba pokonać obłędne sznury samochodów i motocykli. Nie ryzykowałam.
Poszłam parę kroków dalej, na Plac świętego Sebastiana. Tutaj chciałam zobaczyć Fontannę Mojżesza (Fontana del Mose ).
Powstała w 1587 roku z inicjatywy papieża Sykstusa V. Projektantem był Giovanni Fontana. Pomiędzy czterema kolumnami jońskimi znajduję się trzy nisze wypełnione scenami biblijnymi, w środkowej niszy mieści się posąg Mojżesza. wskazującego na skałę z wytryskającą wodą.
Obelisk i fontanna przed Pałacem Prezydenckim na Kwirynale
Idziemy dalej, dochodzimy do słynnych Schodów Hiszpańskich.
Na dole widzimy piękną fontannę w kształcie na wpół zatopionej łodzi. Jest to Fontana della Barcaccia , powszechnie znana jako "fontanna starej łodzi". Ta fontanna została stworzona na pamiątkę wielkiej powodzi z 1598 roku, kiedy podczas Bożego Narodzenia Tybr całkowicie zalał Rzym, a po ustąpieniu powodzi w tym miejscu pozostała stara łódź, której wcześniej używano do poruszania się po mieście. Twórcami fontanny są Pietro Bernini i jego syn Gian Lorenzo. Zbudowano ją z trawertynu. Trawertyn to rodzaj wapiennego kamienia.
Niedaleko jest Piazza Colonna.
Ta fontanna została wybudowana w latach 1575-1577 według projektu Giacomo della Porta.
Teraz idziemy na Piazza Navona. Każdy, kto kiedykolwiek był w Rzymie, na pewno widział fontanny, które znajdują się na Placu Navona. Widział także tę fontannę. Jej nikt nie ominie.
Fontanna Czterech Rzek (Fontana dei Quattro Fiumi ). Monumentalna fontanna wzniesiona w latach 1650-1651 z inicjatywy papieża Innocentego X przez Gian Lorenzo Berniniego. Symbolizuje cztery wielkie rzeki świata: Nil, Ganges, Rio de la Plata, Dunaj i ich kontynenty. W tę fontannę wkomponowany jest obelisk sprowadzony z cyrku Maksencjusza przy via Appia Antica. Konstrukcja wykonana jest z bloków trawertynu, a rzeźby z białego marmuru kararyjskiego.
I Zatybrze. Tam, tak jak podczas wcześniejszego pobytu w Rzymie, poszłam od razu po przyjeździe. To serce Wiecznego Miasta, nastrojowe i klimatyczne.
Fontanna na Piazza Santa Maria in Trastevere, najstarsza rzymska fontanna (IV-VI wiek), przebudowana w 1692 roku przez Carla Fontanę.
Fontanna na Placu Świętego Piotra jest dziełem Giovanniego Lorenza Berniniego (1675 rok). Woda do niej jest dostarczana akweduktami założonymi jeszcze przez cesarza Trajana (98-117 r. n.e.) z oddalonego o 50 kilometrów źródła .
Fontana dei Libri (Fontanna Książek) przy via degli Staderari , z trawertynu wykonał Pietro Lombardi w 1927 roku
Przy Piazza Mattei znajduje się Fontane delle Tartarughe , Fontanna Żółwi. Należy ona do najładniejszych fontann tego miasta.
Wykonana została w latach 1580-1588 przez architekta Giacomo della Porta i rzeźbiarza Taddeo Landini. Fontanna jest bogato dekorowana. Występują tu postacie czterech chłopców o niezwykłej urodzie, a także osiem delfinów; rzeźby są wykonane z brązu. Z brązu wykonane są także odpychane przez chłopców żółwie.
Bardzo mi się podobały rzymskie fontanny. Ile dodają urody miastu, ile ochłody... Romantyczny poeta angielski, Percy Shelley, powiedział: "Wystarczą fontanny, by mieć powód odwiedzenia Włoch". Warto jechać do Rzymu, żeby tylko zobaczyć fontanny.